Λόγος
Greek
Login
Learn
Books
Lexicon
Grammar
Books
/
Daniel
6
Δανιήλ
1
2
3
4
5
6
7
8
…
10
11
12
1
καὶ
ἤρεσεν
ἐνώπιον
Δαρείου
καὶ
κατέστησεν
ἐπὶ
τῆς
βασιλείας
σατράπας
ἑκατὸν
εἴκοσι
τοῦ
εἶναι
αὐτοὺς
ἐν
ὅλῃ
τῇ
βασιλείᾳ
αὐτοῦ
2
καὶ
ἐπάνω
αὐτῶν
τακτικοὺς
τρεῗς
ὧν
ἦν
Δανιηλ
εἷς
ἐξ
αὐτῶν
τοῦ
ἀποδιδόναι
αὐτοῗς
τοὺς
σατράπας
λόγον
ὅπως
ὁ
βασιλεὺς
μὴ
ἐνοχλῆται
3
καὶ
ἦν
Δανιηλ
ὑπὲρ
αὐτούς
ὅτι
πνεῦμα
περισσὸν
ἐν
αὐτῷ
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
κατέστησεν
αὐτὸν
ἐφ
ὅλης
τῆς
βασιλείας
αὐτοῦ
4
καὶ
οἱ
τακτικοὶ
καὶ
οἱ
σατράπαι
ἐζήτουν
πρόφασιν
εὑρεῗν
κατὰ
Δανιηλ
καὶ
πᾶσαν
πρόφασιν
καὶ
παράπτωμα
καὶ
ἀμβλάκημα
οὐχ
εὗρον
κατ
αὐτοῦ
ὅτι
πιστὸς
ἦν
5
καὶ
εἶπον
οἱ
τακτικοί
οὐχ
εὑρήσομεν
κατὰ
Δανιηλ
πρόφασιν
εἰ
μὴ
ἐν
νομίμοις
θεοῦ
αὐτοῦ
6
τότε
οἱ
τακτικοὶ
καὶ
οἱ
σατράπαι
παρέστησαν
τῷ
βασιλεῗ
καὶ
εἶπαν
αὐτῷ
Δαρεῗε
βασιλεῦ
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
ζῆθι
7
συνεβουλεύσαντο
πάντες
οἱ
ἐπὶ
τῆς
βασιλείας
σου
στρατηγοὶ
καὶ
σατράπαι
ὕπατοι
καὶ
τοπάρχαι
τοῦ
στῆσαι
στάσει
βασιλικῇ
καὶ
ἐνισχῦσαι
ὁρισμόν
ὅπως
ὃς
ἂν
αἰτήσῃ
αἴτημα
παρὰ
παντὸς
θεοῦ
καὶ
ἀνθρώπου
ἕως
ἡμερῶν
τριάκοντα
ἀλλ
ἢ
παρὰ
σοῦ
βασιλεῦ
ἐμβληθήσεται
εἰς
τὸν
λάκκον
τῶν
λεόντων
8
νῦν
οὖν
βασιλεῦ
στῆσον
τὸν
ὁρισμὸν
καὶ
ἔκθες
γραφήν
ὅπως
μὴ
ἀλλοιωθῇ
τὸ
δόγμα
Μήδων
καὶ
Περσῶν
9
τότε
ὁ
βασιλεὺς
Δαρεῗος
ἐπέταξεν
γραφῆναι
τὸ
δόγμα
10
καὶ
Δανιηλ
ἡνίκα
ἔγνω
ὅτι
ἐνετάγη
τὸ
δόγμα
εἰσῆλθεν
εἰς
τὸν
οἶκον
αὐτοῦ
καὶ
αἱ
θυρίδες
ἀνεῳγμέναι
αὐτῷ
ἐν
τοῗς
ὑπερῴοις
αὐτοῦ
κατέναντι
Ιερουσαλημ
καὶ
καιροὺς
τρεῗς
τῆς
ἡμέρας
ἦν
κάμπτων
ἐπὶ
τὰ
γόνατα
αὐτοῦ
καὶ
προσευχόμενος
καὶ
ἐξομολογούμενος
ἐναντίον
τοῦ
θεοῦ
αὐτοῦ
καθὼς
ἦν
ποιῶν
ἔμπροσθεν
11
τότε
οἱ
ἄνδρες
ἐκεῗνοι
παρετήρησαν
καὶ
εὗρον
τὸν
Δανιηλ
ἀξιοῦντα
καὶ
δεόμενον
τοῦ
θεοῦ
αὐτοῦ
12
καὶ
προσελθόντες
λέγουσιν
τῷ
βασιλεῗ
βασιλεῦ
οὐχ
ὁρισμὸν
ἔταξας
ὅπως
πᾶς
ἄνθρωπος
ὃς
ἂν
αἰτήσῃ
παρὰ
παντὸς
θεοῦ
καὶ
ἀνθρώπου
αἴτημα
ἕως
ἡμερῶν
τριάκοντα
ἀλλ
ἢ
παρὰ
σοῦ
βασιλεῦ
ἐμβληθήσεται
εἰς
τὸν
λάκκον
τῶν
λεόντων
καὶ
εἶπεν
ὁ
βασιλεύς
ἀληθινὸς
ὁ
λόγος
καὶ
τὸ
δόγμα
Μήδων
καὶ
Περσῶν
οὐ
παρελεύσεται
13
τότε
ἀπεκρίθησαν
καὶ
λέγουσιν
ἐνώπιον
τοῦ
βασιλέως
Δανιηλ
ὁ
ἀπὸ
τῶν
υἱῶν
τῆς
αἰχμαλωσίας
τῆς
Ιουδαίας
οὐχ
ὑπετάγη
τῷ
δόγματί
σου
περὶ
τοῦ
ὁρισμοῦ
οὗ
ἔταξας
καὶ
καιροὺς
τρεῗς
τῆς
ἡμέρας
αἰτεῗ
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
αὐτοῦ
τὰ
αἰτήματα
αὐτοῦ
14
τότε
ὁ
βασιλεύς
ὡς
τὸ
ῥῆμα
ἤκουσεν
πολὺ
ἐλυπήθη
ἐπ
αὐτῷ
καὶ
περὶ
τοῦ
Δανιηλ
ἠγωνίσατο
τοῦ
ἐξελέσθαι
αὐτὸν
καὶ
ἕως
ἑσπέρας
ἦν
ἀγωνιζόμενος
τοῦ
ἐξελέσθαι
αὐτόν
15
τότε
οἱ
ἄνδρες
ἐκεῗνοι
λέγουσιν
τῷ
βασιλεῗ
γνῶθι
βασιλεῦ
ὅτι
δόγμα
Μήδοις
καὶ
Πέρσαις
τοῦ
πᾶν
ὁρισμὸν
καὶ
στάσιν
ἣν
ἂν
ὁ
βασιλεὺς
στήσῃ
οὐ
δεῗ
παραλλάξαι
16
τότε
ὁ
βασιλεὺς
εἶπεν
καὶ
ἤγαγον
τὸν
Δανιηλ
καὶ
ἐνέβαλον
αὐτὸν
εἰς
τὸν
λάκκον
τῶν
λεόντων
καὶ
εἶπεν
ὁ
βασιλεὺς
τῷ
Δανιηλ
ὁ
θεός
σου
ᾧ
σὺ
λατρεύεις
ἐνδελεχῶς
αὐτὸς
ἐξελεῗταί
σε
17
καὶ
ἤνεγκαν
λίθον
καὶ
ἐπέθηκαν
ἐπὶ
τὸ
στόμα
τοῦ
λάκκου
καὶ
ἐσφραγίσατο
ὁ
βασιλεὺς
ἐν
τῷ
δακτυλίῳ
αὐτοῦ
καὶ
ἐν
τῷ
δακτυλίῳ
τῶν
μεγιστάνων
αὐτοῦ
ὅπως
μὴ
ἀλλοιωθῇ
πρᾶγμα
ἐν
τῷ
Δανιηλ
18
καὶ
ἀπῆλθεν
ὁ
βασιλεὺς
εἰς
τὸν
οἶκον
αὐτοῦ
καὶ
ἐκοιμήθη
ἄδειπνος
καὶ
ἐδέσματα
οὐκ
εἰσήνεγκαν
αὐτῷ
καὶ
ὁ
ὕπνος
ἀπέστη
ἀπ
αὐτοῦ
καὶ
ἀπέκλεισεν
ὁ
θεὸς
τὰ
στόματα
τῶν
λεόντων
καὶ
οὐ
παρηνώχλησαν
τῷ
Δανιηλ
19
τότε
ὁ
βασιλεὺς
ἀνέστη
τὸ
πρωὶ
ἐν
τῷ
φωτὶ
καὶ
ἐν
σπουδῇ
ἦλθεν
ἐπὶ
τὸν
λάκκον
τῶν
λεόντων
20
καὶ
ἐν
τῷ
ἐγγίζειν
αὐτὸν
τῷ
λάκκῳ
ἐβόησεν
φωνῇ
ἰσχυρᾷ
Δανιηλ
ὁ
δοῦλος
τοῦ
θεοῦ
τοῦ
ζῶντος
ὁ
θεός
σου
ᾧ
σὺ
λατρεύεις
ἐνδελεχῶς
εἰ
ἠδυνήθη
ἐξελέσθαι
σε
ἐκ
στόματος
τῶν
λεόντων
21
καὶ
εἶπεν
Δανιηλ
τῷ
βασιλεῗ
βασιλεῦ
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
ζῆθι
22
ὁ
θεός
μου
ἀπέστειλεν
τὸν
ἄγγελον
αὐτοῦ
καὶ
ἐνέφραξεν
τὰ
στόματα
τῶν
λεόντων
καὶ
οὐκ
ἐλυμήναντό
με
ὅτι
κατέναντι
αὐτοῦ
εὐθύτης
ηὑρέθη
μοι
καὶ
ἐνώπιον
δὲ
σοῦ
βασιλεῦ
παράπτωμα
οὐκ
ἐποίησα
23
τότε
ὁ
βασιλεὺς
πολὺ
ἠγαθύνθη
ἐπ
αὐτῷ
καὶ
τὸν
Δανιηλ
εἶπεν
ἀνενέγκαι
ἐκ
τοῦ
λάκκου
καὶ
ἀνηνέχθη
Δανιηλ
ἐκ
τοῦ
λάκκου
καὶ
πᾶσα
διαφθορὰ
οὐχ
εὑρέθη
ἐν
αὐτῷ
ὅτι
ἐπίστευσεν
ἐν
τῷ
θεῷ
αὐτοῦ
24
καὶ
εἶπεν
ὁ
βασιλεύς
καὶ
ἠγάγοσαν
τοὺς
ἄνδρας
τοὺς
διαβαλόντας
τὸν
Δανιηλ
καὶ
εἰς
τὸν
λάκκον
τῶν
λεόντων
ἐνεβλήθησαν
αὐτοὶ
καὶ
οἱ
υἱοὶ
αὐτῶν
καὶ
αἱ
γυναῗκες
αὐτῶν
καὶ
οὐκ
ἔφθασαν
εἰς
τὸ
ἔδαφος
τοῦ
λάκκου
ἕως
οὗ
ἐκυρίευσαν
αὐτῶν
οἱ
λέοντες
καὶ
πάντα
τὰ
ὀστᾶ
αὐτῶν
ἐλέπτυναν
25
τότε
Δαρεῗος
ὁ
βασιλεὺς
ἔγραψεν
πᾶσι
τοῗς
λαοῗς
φυλαῗς
γλώσσαις
τοῗς
οἰκοῦσιν
ἐν
πάσῃ
τῇ
γῇ
εἰρήνη
ὑμῗν
πληθυνθείη
26
ἐκ
προσώπου
μου
ἐτέθη
δόγμα
τοῦ
ἐν
πάσῃ
ἀρχῇ
τῆς
βασιλείας
μου
εἶναι
τρέμοντας
καὶ
φοβουμένους
ἀπὸ
προσώπου
τοῦ
θεοῦ
Δανιηλ
ὅτι
αὐτός
ἐστιν
θεὸς
ζῶν
καὶ
μένων
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
καὶ
ἡ
βασιλεία
αὐτοῦ
οὐ
διαφθαρήσεται
καὶ
ἡ
κυριεία
αὐτοῦ
ἕως
τέλους
27
ἀντιλαμβάνεται
καὶ
ῥύεται
καὶ
ποιεῗ
σημεῗα
καὶ
τέρατα
ἐν
οὐρανῷ
καὶ
ἐπὶ
τῆς
γῆς
ὅστις
ἐξείλατο
τὸν
Δανιηλ
ἐκ
χειρὸς
τῶν
λεόντων
28
καὶ
Δανιηλ
κατεύθυνεν
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ
Δαρείου
καὶ
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ
Κύρου
τοῦ
Πέρσου
Septuagint
No translation
KJV
AmericanStandard
DouayRheims
Darby
EnglishRevised
Webster
WorldEnglish
YoungsLiteral
AmericanKJV
Microsoft Athina
Gloss