Λόγος
Greek
Login
Learn
Books
Lexicon
Grammar
Books
/
Jeremiah
2
Ἱερεμίας
1
2
3
4
…
50
51
52
2
καὶ
εἶπεν
τάδε
λέγει
κύριος
ἐμνήσθην
ἐλέους
νεότητός
σου
καὶ
ἀγάπης
τελειώσεώς
σου
τοῦ
ἐξακολουθῆσαί
σε
τῷ
ἁγίῳ
Ισραηλ
λέγει
κύριος
3
ἅγιος
Ισραηλ
τῷ
κυρίῳ
ἀρχὴ
γενημάτων
αὐτοῦ
πάντες
οἱ
ἔσθοντες
αὐτὸν
πλημμελήσουσιν
κακὰ
ἥξει
ἐπ
αὐτούς
φησὶν
κύριος
4
ἀκούσατε
λόγον
κυρίου
οἶκος
Ιακωβ
καὶ
πᾶσα
πατριὰ
οἴκου
Ισραηλ
5
τάδε
λέγει
κύριος
τί
εὕροσαν
οἱ
πατέρες
ὑμῶν
ἐν
ἐμοὶ
πλημμέλημα
ὅτι
ἀπέστησαν
μακρὰν
ἀπ
ἐμοῦ
καὶ
ἐπορεύθησαν
ὀπίσω
τῶν
ματαίων
καὶ
ἐματαιώθησαν
6
καὶ
οὐκ
εἶπαν
ποῦ
ἐστιν
κύριος
ὁ
ἀναγαγὼν
ἡμᾶς
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου
ὁ
καθοδηγήσας
ἡμᾶς
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
ἐν
γῇ
ἀπείρῳ
καὶ
ἀβάτῳ
ἐν
γῇ
ἀνύδρῳ
καὶ
ἀκάρπῳ
ἐν
γῇ
ἐν
ᾗ
οὐ
διώδευσεν
ἐν
αὐτῇ
οὐθὲν
καὶ
οὐ
κατῴκησεν
ἐκεῗ
υἱὸς
ἀνθρώπου
7
καὶ
εἰσήγαγον
ὑμᾶς
εἰς
τὸν
Κάρμηλον
τοῦ
φαγεῗν
ὑμᾶς
τοὺς
καρποὺς
αὐτοῦ
καὶ
τὰ
ἀγαθὰ
αὐτοῦ
καὶ
εἰσήλθατε
καὶ
ἐμιάνατε
τὴν
γῆν
μου
καὶ
τὴν
κληρονομίαν
μου
ἔθεσθε
εἰς
βδέλυγμα
8
οἱ
ἱερεῗς
οὐκ
εἶπαν
ποῦ
ἐστιν
κύριος
καὶ
οἱ
ἀντεχόμενοι
τοῦ
νόμου
οὐκ
ἠπίσταντό
με
καὶ
οἱ
ποιμένες
ἠσέβουν
εἰς
ἐμέ
καὶ
οἱ
προφῆται
ἐπροφήτευον
τῇ
Βααλ
καὶ
ὀπίσω
ἀνωφελοῦς
ἐπορεύθησαν
9
διὰ
τοῦτο
ἔτι
κριθήσομαι
πρὸς
ὑμᾶς
λέγει
κύριος
καὶ
πρὸς
τοὺς
υἱοὺς
τῶν
υἱῶν
ὑμῶν
κριθήσομαι
10
διότι
διέλθετε
εἰς
νήσους
Χεττιιμ
καὶ
ἴδετε
καὶ
εἰς
Κηδαρ
ἀποστείλατε
καὶ
νοήσατε
σφόδρα
καὶ
ἴδετε
εἰ
γέγονεν
τοιαῦτα
11
εἰ
ἀλλάξονται
ἔθνη
θεοὺς
αὐτῶν
καὶ
οὗτοι
οὔκ
εἰσιν
θεοί
ὁ
δὲ
λαός
μου
ἠλλάξατο
τὴν
δόξαν
αὐτοῦ
ἐξ
ἧς
οὐκ
ὠφεληθήσονται
12
ἐξέστη
ὁ
οὐρανὸς
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
ἔφριξεν
ἐπὶ
πλεῗον
σφόδρα
λέγει
κύριος
13
ὅτι
δύο
πονηρὰ
ἐποίησεν
ὁ
λαός
μου
ἐμὲ
ἐγκατέλιπον
πηγὴν
ὕδατος
ζωῆς
καὶ
ὤρυξαν
ἑαυτοῗς
λάκκους
συντετριμμένους
οἳ
οὐ
δυνήσονται
ὕδωρ
συνέχειν
14
μὴ
δοῦλός
ἐστιν
Ισραηλ
ἢ
οἰκογενής
ἐστιν
διὰ
τί
εἰς
προνομὴν
ἐγένετο
15
ἐπ
αὐτὸν
ὠρύοντο
λέοντες
καὶ
ἔδωκαν
τὴν
φωνὴν
αὐτῶν
οἳ
ἔταξαν
τὴν
γῆν
αὐτοῦ
εἰς
ἔρημον
καὶ
αἱ
πόλεις
αὐτοῦ
κατεσκάφησαν
παρὰ
τὸ
μὴ
κατοικεῗσθαι
16
καὶ
υἱοὶ
Μέμφεως
καὶ
Ταφνας
ἔγνωσάν
σε
καὶ
κατέπαιζόν
σου
17
οὐχὶ
ταῦτα
ἐποίησέν
σοι
τὸ
καταλιπεῗν
σε
ἐμέ
λέγει
κύριος
ὁ
θεός
σου
18
καὶ
νῦν
τί
σοι
καὶ
τῇ
ὁδῷ
Αἰγύπτου
τοῦ
πιεῗν
ὕδωρ
Γηων
καὶ
τί
σοι
καὶ
τῇ
ὁδῷ
Ἀσσυρίων
τοῦ
πιεῗν
ὕδωρ
ποταμῶν
19
παιδεύσει
σε
ἡ
ἀποστασία
σου
καὶ
ἡ
κακία
σου
ἐλέγξει
σε
καὶ
γνῶθι
καὶ
ἰδὲ
ὅτι
πικρόν
σοι
τὸ
καταλιπεῗν
σε
ἐμέ
λέγει
κύριος
ὁ
θεός
σου
καὶ
οὐκ
εὐδόκησα
ἐπὶ
σοί
λέγει
κύριος
ὁ
θεός
σου
20
ὅτι
ἀπ
αἰῶνος
συνέτριψας
τὸν
ζυγόν
σου
διέσπασας
τοὺς
δεσμούς
σου
καὶ
εἶπας
οὐ
δουλεύσω
ἀλλὰ
πορεύσομαι
ἐπὶ
πᾶν
βουνὸν
ὑψηλὸν
καὶ
ὑποκάτω
παντὸς
ξύλου
κατασκίου
ἐκεῗ
διαχυθήσομαι
ἐν
τῇ
πορνείᾳ
μου
21
ἐγὼ
δὲ
ἐφύτευσά
σε
ἄμπελον
καρποφόρον
πᾶσαν
ἀληθινήν
πῶς
ἐστράφης
εἰς
πικρίαν
ἡ
ἄμπελος
ἡ
ἀλλοτρία
22
ἐὰν
ἀποπλύνῃ
ἐν
νίτρῳ
καὶ
πληθύνῃς
σεαυτῇ
πόαν
κεκηλίδωσαι
ἐν
ταῗς
ἀδικίαις
σου
ἐναντίον
ἐμοῦ
λέγει
κύριος
23
πῶς
ἐρεῗς
οὐκ
ἐμιάνθην
καὶ
ὀπίσω
τῆς
Βααλ
οὐκ
ἐπορεύθην
ἰδὲ
τὰς
ὁδούς
σου
ἐν
τῷ
πολυανδρίῳ
καὶ
γνῶθι
τί
ἐποίησας
ὀψὲ
φωνὴ
αὐτῆς
ὠλόλυξεν
τὰς
ὁδοὺς
αὐτῆς
24
ἐπλάτυνεν
ἐφ
ὕδατα
ἐρήμου
ἐν
ἐπιθυμίαις
ψυχῆς
αὐτῆς
ἐπνευματοφορεῗτο
παρεδόθη
τίς
ἐπιστρέψει
αὐτήν
πάντες
οἱ
ζητοῦντες
αὐτὴν
οὐ
κοπιάσουσιν
ἐν
τῇ
ταπεινώσει
αὐτῆς
εὑρήσουσιν
αὐτήν
25
ἀπόστρεψον
τὸν
πόδα
σου
ἀπὸ
ὁδοῦ
τραχείας
καὶ
τὸν
φάρυγγά
σου
ἀπὸ
δίψους
ἡ
δὲ
εἶπεν
ἀνδριοῦμαι
ὅτι
ἠγαπήκει
ἀλλοτρίους
καὶ
ὀπίσω
αὐτῶν
ἐπορεύετο
26
ὡς
αἰσχύνη
κλέπτου
ὅταν
ἁλῷ
οὕτως
αἰσχυνθήσονται
οἱ
υἱοὶ
Ισραηλ
αὐτοὶ
καὶ
οἱ
βασιλεῗς
αὐτῶν
καὶ
οἱ
ἄρχοντες
αὐτῶν
καὶ
οἱ
ἱερεῗς
αὐτῶν
καὶ
οἱ
προφῆται
αὐτῶν
27
τῷ
ξύλῳ
εἶπαν
ὅτι
πατήρ
μου
εἶ
σύ
καὶ
τῷ
λίθῳ
σὺ
ἐγέννησάς
με
καὶ
ἔστρεψαν
ἐπ
ἐμὲ
νῶτα
καὶ
οὐ
πρόσωπα
αὐτῶν
καὶ
ἐν
τῷ
καιρῷ
τῶν
κακῶν
αὐτῶν
ἐροῦσιν
ἀνάστα
καὶ
σῶσον
ἡμᾶς
28
καὶ
ποῦ
εἰσιν
οἱ
θεοί
σου
οὓς
ἐποίησας
σεαυτῷ
εἰ
ἀναστήσονται
καὶ
σώσουσίν
σε
ἐν
καιρῷ
τῆς
κακώσεώς
σου
ὅτι
κατ
ἀριθμὸν
τῶν
πόλεών
σου
ἦσαν
θεοί
σου
Ιουδα
καὶ
κατ
ἀριθμὸν
διόδων
τῆς
Ιερουσαλημ
ἔθυον
τῇ
Βααλ
29
ἵνα
τί
λαλεῗτε
πρός
με
πάντες
ὑμεῗς
ἠσεβήσατε
καὶ
πάντες
ὑμεῗς
ἠνομήσατε
εἰς
ἐμέ
λέγει
κύριος
30
μάτην
ἐπάταξα
τὰ
τέκνα
ὑμῶν
παιδείαν
οὐκ
ἐδέξασθε
μάχαιρα
κατέφαγεν
τοὺς
προφήτας
ὑμῶν
ὡς
λέων
ὀλεθρεύων
καὶ
οὐκ
ἐφοβήθητε
31
ἀκούσατε
λόγον
κυρίου
τάδε
λέγει
κύριος
μὴ
ἔρημος
ἐγενόμην
τῷ
Ισραηλ
ἢ
γῆ
κεχερσωμένη
διὰ
τί
εἶπεν
ὁ
λαός
μου
οὐ
κυριευθησόμεθα
καὶ
οὐχ
ἥξομεν
πρὸς
σὲ
ἔτι
32
μὴ
ἐπιλήσεται
νύμφη
τὸν
κόσμον
αὐτῆς
καὶ
παρθένος
τὴν
στηθοδεσμίδα
αὐτῆς
ὁ
δὲ
λαός
μου
ἐπελάθετό
μου
ἡμέρας
ὧν
οὐκ
ἔστιν
ἀριθμός
33
τί
ἔτι
καλὸν
ἐπιτηδεύσεις
ἐν
ταῗς
ὁδοῗς
σου
τοῦ
ζητῆσαι
ἀγάπησιν
οὐχ
οὕτως
ἀλλὰ
καὶ
σὺ
ἐπονηρεύσω
τοῦ
μιᾶναι
τὰς
ὁδούς
σου
34
καὶ
ἐν
ταῗς
χερσίν
σου
εὑρέθησαν
αἵματα
ψυχῶν
ἀθῴων
οὐκ
ἐν
διορύγμασιν
εὗρον
αὐτούς
ἀλλ
ἐπὶ
πάσῃ
δρυί
35
καὶ
εἶπας
ἀθῷός
εἰμι
ἀλλὰ
ἀποστραφήτω
ὁ
θυμὸς
αὐτοῦ
ἀπ
ἐμοῦ
ἰδοὺ
ἐγὼ
κρίνομαι
πρὸς
σὲ
ἐν
τῷ
λέγειν
σε
οὐχ
ἥμαρτον
36
τί
κατεφρόνησας
σφόδρα
τοῦ
δευτερῶσαι
τὰς
ὁδούς
σου
καὶ
ἀπὸ
Αἰγύπτου
καταισχυνθήσῃ
καθὼς
κατῃσχύνθης
ἀπὸ
Ασσουρ
37
ὅτι
καὶ
ἐντεῦθεν
ἐξελεύσῃ
καὶ
αἱ
χεῗρές
σου
ἐπὶ
τῆς
κεφαλῆς
σου
ὅτι
ἀπώσατο
κύριος
τὴν
ἐλπίδα
σου
καὶ
οὐκ
εὐοδωθήσῃ
ἐν
αὐτῇ
Septuagint
No translation
KJV
AmericanStandard
DouayRheims
Darby
EnglishRevised
Webster
WorldEnglish
YoungsLiteral
AmericanKJV
Microsoft Athina
Gloss